junji ito

1. usta yapon mangakası, əsas etibarı ilə qorxu janrında əsərlər yazmışdır. həm fiziki, həm də psixoloji qorxunu çox gözəl keçirə bilir ki, bu da mənim kimi bu janra xüsusi həvəsi olan biri üçün əvəzedilməzdir. sevdiyim hekayələri arasında uzumaki, bully, fashion modeli göstərə bilərəm, hansı ki, gave me chills. amma eyni zamanda junji ito collention adı altında çıxan anime isə manqa oxuyanlar üçün bir o qədər xəyal qırıqlığı yaratmışdır.

2. Həftənin başında sırf ağlımdan adı keçdi deyə animesini izləyib sonra da "burda tam olmayan bir şeylər var" deyib mangalarını oxumağa başladığım mangaka. Mangakanın üzündən şirinlik yağır. Yazdıqlarını oxuduqca şizofren olub-olmadığını sorğulayır insan* sapsağlam adamdı . O tipdə insanın bunları necə yazacağını insanın ağlı almır. Nə isə bunları qoyaq qırağa. "Junji ito collection" adlanan anime sanki 2015-də izlədiyim 5-6 dəqiqəlik yapon silent horror videolarının bir az uzun versiyasıdır. Bir hekayə üzərinə qurulu olsaydı və manga adaptasiyası gözəl olsa idi əla olardı amma adı üstündə "collection". Animedə ən sevdiyim obraz souichi adlanan o xəstə tipli oğlan idi. Güldürməyi bacaran tək obraz idi* aradabir ciddi davranmağa çalışıb gicgicə cümlələr quran obrazları çıxsaq . Belə anime qorxu və komediya janrında olsa da elə iki cəhətdən də əskik idi. Bəzi bölümlərində tripofobiyanı qıcıqlandıran görüntülər var idi deyə ekranı neçə dəfə diksinib bağlamışam. Bircə təsir edən bu idi. Souichi səbəbilə dedim ki mangaya başlayım. Bu obrazın hansında olduğunu bilmədiyim üçün də random birini seçdim və "uzumaki"-yə başladım. Bunda da qorxulu heç nə yox idi. Elə burda başa düşdüm ki mangakanın məqsədi insanlara bariz şəkildə qan, parçalanmış insanlar, ölülər və s. Göstərərək ONLARI qorxutmaq yox, yavaş-yavaş onlara stress verərək, narahatlığı dibinə kimi hiss etdirərək qorxu hissini yaşatmaqdır. Elə oxuduqca özümə "wtf?" deyərək "bu qorxulu deyil aq sadəcə qəribədir" deyərək bir də gördüm ki özümü narahat hiss edirəm. Türklər demişkən içim karardı. Bir də ordakı shuichi adlı oğlanın yaşadığı hisləri çox dərindən hiss etdiyim üçün də gəlmiş ola bilər bu narahatlıq. Nı isə, manganı bir gündə bitirdikdən sonra gün üzünə (daha doğrusu buludlu havaya) çıxanda artıq bədənimdən yük atmış kimi hiss edirdim. Hə bir də manganın təsirindən olsa gərək havaya baxanda spirallar görürdüm. Sonra ağıllanmadım təbii ki və digər junji ito mangası olan "tomie" yə başladım. O bir az daha əyləncəli gəlir mənə. Uzumaki kimi sıxmır ən azından. Bitirmədiyim üçün onun haqqında yazmayacam.
Uzun sözün qısası narahatlığı və stressi çox yaxşı hiss etdirən mangakadır. Oxuduqca anlaşılır. Şans verməyə dəyər

junji ito

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!